Chirurgia bariatyczna - druga strona prawdy

W 2008 roku zostały opublikowane interdyscyplinarne europejskie wytyczne chirurgicznego leczenia otyłości olbrzymiej.



Według tego dokumentu, do zabiegu bariatrycznego kwalifikują się osoby w wieku 18-60 lat z otyłością III stopnia oraz osoby z BMI wskazującym na otyłość II stopnia, u których stwierdzono choroby towarzyszące. Podkreślono, że utrata masy ciała w wyniku intensywnego leczenia przed operacją (chorzy, którzy osiągnęli poziom BMI poniżej wymaganego do operacji) nie jest przeciwwskazaniem do planowanej operacji. Ponadto zabieg jest wskazany u pacjentów, którzy zaczęli ponownie tyć po znaczącym ubytku masy ciała w wyniku leczenia zachowawczego (leczenie niefarmakologiczne i farmakologiczne) lub u których pomimo leczenia zachowawczego nie uzyskano redukcji masy ciała bądź jest ona niewielka.

Decyzja o leczeniu chirurgicznym powinna być podjęta przez zespół specjalistów składający się z lekarza ogólnego, chirurga, anestezjologa, psychologa lub psychiatry, dietetyka oraz pielęgniarki społecznej/pracownika socjalnego.

Według pracy poglądowej Stoklossa i wsp., 20-30% pacjentów nie osiąga zadawalającej masy ciała po wykonaniu operacji, a u części osób obserwuje się wzrost masy ciała o 20-25% utraconej jej wartości. Romy i wsp. wykazali, że metoda regulowanej opaski żołądkowej, która jest najczęściej wykonywaną procedurą w Europie, daje gorsze wyniki w redukcji masy ciała niż metoda ominięcia żołądkowo-jelitowego z pętlą Roux-en-Y (Rouxy-gastric by-pass), najpopularniejsza w Stanach Zjednoczonych. W cytowanym badaniu u pacjentów po założeniu regulowanej opaski żołądkowej wartości BMI > 35 kg/m2 po trzech latach od wykonania zabiegu stwierdzono u 31,7% osób, a po sześciu latach u 48,3% osób. W przypadku zabiegu ominięcia żołądkowo-jelitowego odsetek ten był niższy i wyniósł odpowiednio 6,9% i 12,3%. Magro i wsp. przedstawili wyniki pięcioletniej obserwacji pacjentów po wykonaniu zabiegu ominięcia żołądkowo-jelitowego z pętlą Roux-en-Y, stwierdzając istotny statystycznie wzrost masy ciała u blisko 50% badanych osób już w ciągu pierwszych 24 miesięcy od wykonania zabiegu. Natomiast Bohdjalian i wsp. przedstawili wyniki pięcioletniej obserwacji pacjentów po rękawowej resekcji żołądka. W badaniu stwierdzono wzrost masy ciała powyżej 10 kg po pięciu latach od wykonania zabiegu u pięciu badanych osób (19,2%).



Źródło:

1. Brończyk- Puzoń A.: Chirurgia bariatryczna- najlepsza metoda leczenia otyłości? Polish Journal of Nutrition, 02:02; 2015.

2. Stoklossa CJ., Atwal S.: Nutrition Care for Patients with Weight Regain after Bariatric Surgery. Gastroenterology Research and Practice, 2013; ID 256145, 7.

3. Romy S., Donadini A., Giusti V. i wsp.: Roux-en-Y gastric bypass versus gastric banding for morbid obesity,” Archives of Surgery, 2012; 147(5): 460-466.

4. Magro DO., Geloneze B., Delfini R. i wsp.: Long-term Weight Regain after Gastric Bypass: A 5-year Prospective Study. Obesity Surgery, 2008;18(6): 648-651.

5. Bohdjalian A., Langer FB., Shakeri-Leidenmühler S.: Sleeve Gastrectomy as Sole and Definitive Bariatric Procedure: 5- Year Results for Weight Loss and Ghrelin. Obesity Surgery, 2010; 20(5): 535-540.

dr Anna Brończyk-Puzoń, Centrum Szkoleń Dietetyki Klinicznej