Pomimo systematycznego wzrostu nakładów finansowych na opiekę zdrowotną w Polsce, nie obserwuje się równoległej poprawy wskaźników zdrowia publicznego. W szczególności dotyczy to niskiego udziału wydatków przeznaczanych na działania w zakresie zdrowia publicznego, które na tle innych krajów Unii Europejskiej - pozostają na wyraźnie niższym poziomie względem całkowitych kosztów systemu ochrony zdrowia.
Jednym z istotnych wyzwań zdrowotnych w populacji dorosłych Polaków pozostaje brak aktywności fizycznej. Dane wskazują, że aż 58% osób w wieku ≥20 lat nie podejmuje żadnych form ćwiczeń rekreacyjnych wymagających przynajmniej umiarkowanego wysiłku, natomiast 27% nie angażuje się nawet w codzienną aktywność taką jak spacerowanie. Zgodnie z wytycznymi Światowej Organizacji Zdrowia (WHO), jedynie 29% dorosłych Polaków spełnia minimalne rekomendacje dotyczące aktywności fizycznej niezbędnej dla zachowania zdrowia.
W 2025 roku odnotowano wysokie rozpowszechnienie nadmiernej masy ciała (BMI ≥ 25) - dotyczyło ono 64% mężczyzn i 48% kobiet w wieku 20 lat i więcej. Wskaźniki otyłości (BMI ≥ 30) wynosiły odpowiednio 15% wśród mężczyzn i 13% wśród kobiet. Problem nadwagi pojawia się już we wczesnej dorosłości: co drugi mężczyzna w wieku 20-39 lat ma nadmierną masę ciała, a w grupie senioralnej (60-84 lata) odsetek ten przekracza 75%.
Zróżnicowanie rozpowszechnienia otyłości widoczne jest także w zależności od poziomu wykształcenia. W przypadku kobiet najwyższe wskaźniki obserwuje się wśród osób z wykształceniem gimnazjalnym lub niższym (27%) oraz zasadniczym zawodowym (19%), podczas gdy wśród kobiet z wyższym wykształceniem otyłość występuje znacznie rzadziej (9%). Wśród mężczyzn trend ten jest odwrotny - osoby z wyższym wykształceniem cechuje relatywnie wysoki poziom otyłości (18%), natomiast wśród mężczyzn z wykształceniem gimnazjalnym lub niższym wskaźniki nadwagi i otyłości są niższe (odpowiednio 54% i 15%).
W zakresie czynników utrudniających realizację zdrowych nawyków żywieniowych, respondenci najczęściej wskazywali wysokie ceny żywności uznawanej za zdrową (29,3%). Istotnym utrudnieniem była także czasochłonność przygotowywania zdrowych posiłków (14,7%). Co niepokojące, niemal 20% badanych zadeklarowało brak potrzeby lub chęci stosowania zdrowej diety, podczas gdy 25,6% uważało, że odżywia się prawidłowo i nie napotyka żadnych trudności.
Zauważalne były również różnice w postrzeganiu barier prozdrowotnego odżywiania ze względu na płeć. Kobiety częściej niż mężczyźni zwracały uwagę na ograniczoną dostępność zdrowych produktów w sklepach oraz czasochłonność ich przygotowania. Mężczyźni natomiast częściej wskazywali brak potrzeby zmiany diety. Dodatkowo, osoby powyżej 50. roku życia częściej jako barierę wskazywały wysokie koszty żywności i brak potrzeby zdrowego odżywiania, natomiast młodsze grupy (20-49 lat) częściej deklarowały brak edukacji żywieniowej oraz niedobór informacji na temat zdrowych posiłków w lokalach gastronomicznych.
Na obszarach wiejskich częściej niż w miastach wskazywano na ograniczoną dostępność zdrowych produktów spożywczych oraz ich wysoką cenę, co wskazuje na strukturalne nierówności w dostępie do zdrowej żywności.
Raport: https://www.pzh.gov.pl/wp-content/uploads/2025/06/04.06.-Raport_-Stan-zdrowia-ludnosci-Polski_informacja-prasowa-1.pdf